ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΤΑΤΙΑΝΑΣ ΓΚΡΙΣΤΗ-ΜΙΛΙΕΞ, Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΙΑΔΗ ΧΑΤΖΗΓΙΩΡΓΗ:

"Το χιόνι τύφλωνε τα μάτια.

Τα πόδια δε λέγανε να πάνε πια μπροστά.

Η ανάσα πάγωνε μέσα στο στώμα.

Σαν τα χαμένα αγρίμια φωνάζαμε μέσα στην καταιγίδα τους δικούς μας.

Κι ερχόταν η ηχώ: Ω...μανίτσα.

Εμπαινε ο Μάρτης του ΄17 κι από τον Νοέμβριο του 1916 που 13.000 άνθρωποι είχαμε ξεκινήσει από την Κερασούντα, δεν είχαμε μείνει παρά 800..."